۱۳۸۴ تیر ۳, جمعه

رای تلخ

- جمعه سوم تیرماه 84
تلخی رای امروز تا سالها زیر دندان ما ایرانی ها باقی خواهد ماند . جدا از این که کدام یک از دو نفر رای بیاورد ، نتیجه این انتخاب تا سالها گریبانگیر ما خواهد بود . طعم تلخ رای دادن را سوم تیرماه تجربه کردیم .
فقط یادمان باشد ... ان الله لا یغیر بقوم حتی یغیر بانفسهم .
بقول یکی از دوستان : « نمی خواهم بگویم ما ایرانی ها استبداد طلب هستیم . لااقل ظرفیت دموکراسی را هم هنوز نداریم .»

۱۳۸۴ خرداد ۲۸, شنبه

برادرها

زیاد دور از انتظار نبود اگر دوم خرداد را به حساب شعور و فهم بالای سیاسی ایرانیان نمی گذاشتیم . نمی خواهم توهم توطئه داشته باشم . این یک واقعیت است . یک واقعیت تلخ . حقیقتی که نه فرهیختگان و فرهنگیان ، که عامه و توده مردم شکل دادند . غلبه احساس سطحی توده بر تفکر عمقی نخبگان . پیروزی نان بر قلم ! .
شاید سالها افسوس بخوریم . افسوس بخوریم که چرا کروبی و مهر علیزاده و معین با هم کنار نیامدند . چرا لاغر ها به نفع فربه ها کنار نیامدند ؟ چرا... ؟
چه سود اما وقتی از این آب گل آلود ماهی ها صید شدند . دیگر چه فرقی می کند ؟ باید تحمل کرد . باید حداقل 4 سال تحمل کرد . باید اندوخته 8 ساله را بی خیال شد . فقط باید تحمل کرد . واقعا چه فرقی می کند . برادری سگ زرد و شغال را قرنها است ما ایرانیها می دانیم .

۱۳۸۴ خرداد ۲۱, شنبه

حضور حداکثری-مطالبات حداقلی


آیا در اتخابات شرکت کنیم ؟
شاید در هفته های گذشته بیش از بحث بر سر نامزدها ، صحبت بر سر حضور یا عدم شرکت در انتخابات بوده است . گاه صحبت بر سر انتخاب بین بد و بدتر بوده است ، گاه حرف از حضور حداکثری شده و در برهه ای هم جنجال تحریم انتخابات دهان به دهان می گشت . اما راستی ، آیا در انتخابات شرکت کنیم ؟
بنظر من بیش از اصل انتخاب ، چرایی انتخاب مهم است . اگر آگاهانه تصمیم بگیریم که در انتخابات شرکت نکنیم ، بهتر از آن است که ناآگاهانه رای بدهیم . بدون تفکر رای دادن منجر به انتخابی بدون تفکر می شود 4 سال آینده ایران را متاثر می سازد . انتخاب ناآگاهانه ، نه فقط انتخاب نیست که نتیجه آراء آگاهانه را هم از بین می برد .
یک هفته تا انتخابات باقی است . بیاندیشیم به تک تک این 8 نفر . به اکنون . هرکدام از این 8 کاندیدا را لحظه ای در قبای ریاست جمهوری تصور کنیم . کدامیک مطالبات ما را برآورده می سازد . اگر از آنسو بحث بر سر حضور حداکثری است ، اینجا من از انتظارات حداقلی سخن می گویم . کدامیک حداقل انتظارات شما را برآورده می سازد ؟ کدامیک در ذهن و اندیشه به مطالبات شما می اندیشد ؟ 8 سال گذشته - بنظر من - خاتمی توانست بیش از حداقل مطالبات خرداد 76 را برآورده سازد . ظرفیت نظام را هم در نظر داشته باشیم . این نردبان را باید پله پله طی کرد . انتظار یک گام بلند عقلانی نیست . راستی ، اگر به آزادی می اندیشیم ، گام بعدی چیست ؟ انتخاب بعدی کیست ؟

مردمسالاری

دفتر مردمی... اما پشت به مردم !

۱۳۸۴ خرداد ۱۵, یکشنبه

همیشه جا عوض کردن ... از این خانه به آن خانه شدن ... دیگر حوصله ام سر رفته ... کاش اینجا جاگیر شوم .
از پرشین که زدم بیرون انگار نحسی مرا گرفته باشد . دیگر نه پست درست و حسابی داشتم ... نه قالبی و نه حتی مکانی ... کاش اینجا جاگیر شوم .. حرفهای نگفته ام بسیار است .